11. ekimena

Porcelanas de Pasajes enpresak egindako luma-ontzia, idazluma eta tinta gordetzekoa.

Zumalakarregi Museoa. Musealiak 11.  Luma-ontzia

Luma-ontzia
Idazluma eta tinta gordetzeko. Egun Gordailuan jasotako bilduma

Pasaiako Portzelana Fabrika Gipuzkoako Pasaiako herrian kokatutako portzelana eta toska fina ekoizteko zentro ospetsu eta aitzindaria izan zen. 1858 eta 1910 artean jardun zuen, eta Espainian zeramika apaingarrien artisau-fabrikazioan nagusienetako bat bihurtu zen XIX. mendean.
 

23_ZM_Musealiak_ Porcelanas de Pasajes_01

Kafeontzia, teontzia, azukre-ontzia, pitxerra eta dekorazio loredun frutontzia.


Jatorria 1851koa da, Charles Edouard Baignol, Étienne Baignol zeramikari frantziar ospetsuaren biloba eta Limogeseko portzelana finaren fabrikazioan tradizio handiko dinastia ospetsu batekoa zenak, Pasai Donibaneko Udalari herriko Jesuiten Etxe zaharrean eta elizan Errege Portzelana Fabrika ezartzea proposatu zionean.

ZM. Musealiak. 11. ekitaldia.

Maria Cristinari oparitutako pitxerra 1887. Palacio Real.


Ontziteriak, te-jokoak, kafe-ontziak, erretiluak, platerak, edalontziak, pitxerrak, harraskak, arroak, loreontziak eta dekorazio-irudi delikatuetan zentratu zen ekoizpena. Ezaugarri nagusiak hondo zuri bereizgarriak, lore-motiboen dekorazio polikromo landuak, paisaiadunak eta geometrikoak, zein urre hostozko urreztadura dotoreak ziren, beti erreferentzia gisa Limogeseko portzelanaren estiloa eta kalitatea hartuta.

ZM. Musealiak. 11. ekitaldia.

Tintontzia. San Telmo Museoa.

1878an hasierako sozietatea desegin ondoren, fabrikak hainbat gorabehera eta jabetza-aldaketa izan zituen, geldiarazte eta berrirekitze etapekin. 1881. urtearen inguruan, Pedro Fussade eta Ramon Llanos jabe berriek berriro ekin zioten ekoizpenari, bultzada berrituarekin.


 ZM. Musealiak. 11. ekitaldia.

Pitxerra. Bilduma pribatua


1895ean, Baignol familiaren oinordekoek auzi konplexu bat hasi zuten fabrika berreskuratzen saiatzeko, baina azkenean ez zuen fruiturik eman, eta, beraz, kontrola Espainiako enpresarien esku geratu zen. 1906an Daniel Zuloaga Segoviako zeramikagile ospetsuaren jabetza izatera pasa zen. Honek, bere esperientzia eta sormenarekin, azken ekoizpen urteak zuzendu zituen 1911ko behin betiko amaiera arte.